
Τον Μάιο του 2014 ο συνταξιούχος κάτοικος Κυψέλης Γεώργιος Χάρος πουλάει στη λιβανέζικη εταιρεία Pimana περί τα 15 χιλιάδες στρέμματα στη Ζάκυνθο έναντι 9 εκατ. ευρώ, στην περιοχή των Ορεινών.
Η αγοράστρια εταιρεία ήταν συμφερόντων του πρώην εμίρη του Κατάρ Αλ Θανί και ο πωλητής δεν είχε τίτλους ιδιοκτησίας της έκτασης αλλά επικαλείτο ένα δυσανάγνωστο ενετικό διάταγμα, που δεν μπορούσε να μεταφραστεί ούτε από το υπουργείο Εξωτερικών…
Η έκταση περιελάμβανε την διαβόητη παραλία «Ναυάγιο», μοναστήρια, χωριά, καλλιεργήσιμες εκτάσεις…
Όπως ήταν αναμενόμενο, όταν έγινε γνωστή η πώληση προκλήθηκαν αντιδράσεις και προσφυγές στη δικαιοσύνη, η οποία το 2018 πήγε να δικαιώσει πωλητή και αγοραστή: το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου δεν ακύρωσε το συμβόλαιο αγοραπωλησίας ανάμεσα στον Γεώργιο Χάρο και την Pimana και όρισε πραγματογνωμοσύνη σχετικά με τον προσδιορισμό της θέσης, της έκτασης κ.ο.κ.
Αυτή την απόφαση έσπευσαν πολλοί «υποστηρικτές» της επένδυσης να την επικαλεστούν ως θετική εξέλιξη. Ήταν άνθρωποι που δούλευαν είτε φανερά, είτε στο παρασκήνιο, προκειμένου να παραχωρηθεί η έκταση.
Ανάμεσά τους και ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος στις 24 Ιουνίου 2020 απαντώντας σε ερώτηση του Κρίτωνα Αρσένη, βουλευτή Μέρα 25, είπε τα εξής:
«Εγώ θα σας πω για το σκέλος που με ρωτάτε αν υποστηρίζω ή όχι την επένδυση. Κύριε Αρσένη παρακαλώ πολύ καλά να με προσέξετε, προς εσάς απευθύνομαι και προς όλο το λαό της Ζακύνθου. Εάν δεν θέλουν οι Ζακυνθινοί την επένδυση δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Θέλουν οι Ζακυνθινοί να μη βρει κανένας τους δουλειά? Να μη βρει! Θέλουν να μη γίνει καμία επένδυση στη Ζάκυνθο? Καμία! Ότι θέλουν! Δεν θα ασχοληθώ καθόλου…….
Είχατε κύριοι Ζακυνθινοί κάποιες χιλιάδες στρέμματα που κάποιες χιλιάδες χρόνια δεν τα κάνετε τίποτα. Πολύ ωραία. Ήρθε ένας κύριος, δύο κύριοι, πέντε κύριοι και είπαν θέλουμε να κάνουμε πέντε πράγματα. Δεν τα θέλετε? Δεν θα γίνουν είναι η απάντηση. Δεν θέλετε δρόμους, δεν θέλετε δουλειές, δεν θέλετε ξενοδοχεία? Δεν θα κάνουμε τίποτα στη Ζάκυνθο, κανένα πρόβλημα».
Ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε υποστηρίξει την επένδυση και στις 5 Μαρτίου του 2020 απαντώντας στον βουλευτή του Σύριζα Πάνο Σκουρλέτη:
«Γι’ αυτό ζήτησα την ψήφο των Ελλήνων πολιτών και γι’ αυτό πιστεύω ότι με επέλεξε ο Πρωθυπουργός για αυτή τη θέση, είναι για να δίνω στους επενδυτές ασφάλεια δικαίου και ότι αν έρθουνε στη χώρα μας δεν θα μπλέξουνε και θα μπορέσουν να κάνουν την επένδυση που θέλουν εφόσον αυτή γίνεται νόμιμα κι εδώ το δικαστήριο έκρινε ότι έγινε νόμιμα».
Ωστόσο, πριν λίγες ημέρες, εκδόθηκε παραπεμπτικό βούλευμα για την υπόθεση της έκτασης και παραπέμπονται σε δίκη επτά άτομα: ο πωλητής Γ. Χάρος, που δεν είχε τίτλους ιδιοκτησίας, η πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της αγοράστριας εταιρείας, η συμβολαιογράφος, ο τοπογράφος και οι κρατικοί υπάλληλοι που συνέβαλλαν στη μεταβίβαση, οι οποίοι θα δικαστούν για ψευδή βεβαίωση και απάτη.
Στις απαντήσεις του ο υπουργός, άφηνε πάντα ανοικτό το ενδεχόμενο η δικαιοσύνη να αποφασίσει αλλιώς, όμως ήταν πασιφανές ότι εκείνος υποστήριζε την «επένδυση».
Φαίνεται, πώς κάποιοι Έλληνες «πατριώτες» έχουν κοινές αντιλήψεις και όταν πρόκειται για «επένδυση» δεν τίθεται θέμα παραχώρησης εδαφών και ξεπουλήματος της… πατρίδας.
Χαρακτηριστική η αναφορά, δε, υπαλλήλου της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου που είχε εμπλοκή στην υπόθεση, η οποία σε τηλεφωνική συνομιλία την οποία υπέκλεψε η ΕΥΠ φέρεται να λέει: «Δηλαδή οι Γερμανοί, που αγόρασαν τα ελληνικά αεροδρόμια, ξέρουμε εάν τα αγόρασαν σωστά; Η Pimana μας πείραξε! Εδώ έχει ξεπουληθεί η μισή Ελλάδα. Του Χάρου η υπηρεσία μας έφαγε! Μεγάλο κόψιμο μας βρήκε…»
www.freedomofpress.gr
Κάντε το πρώτο σχόλιο