Στις αρχές του 2006 η Ελλάδα συγκλονιζόταν από το σκάνδαλο των υποκλοπών μέσω του δικτύου της Vodafone. Η υπόθεση είχε λάβει τεράστιες διαστάσεις καθώς είχε έρθει στο φως και η «αυτοκτονία» ενός υπαλλήλου της εταιρείας, του Κώστα Τσαλικίδη, που ήταν προϊστάμενος στο Τμήμα Σχεδιασμού Δικτύου της εταιρείας.
Αρκετούς μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 2006, το περιοδικό Γαλέρα είχε φιλοξενήσει ρεπορτάζ για το πώς η εταιρεία διαχειρίστηκε επικοινωνιακά το θέμα, κόβοντας την διαφήμιση από το σύνολο σχεδόν των Μέσων Ενημέρωσης για περίπου 40 μέρες και στη συνέχεια «μπουκώνοντας» τα ΜΜΕ με καταχωρήσεις αυξημένου προϋπολογισμού, πετυχαίνοντας να «ξεχαστεί» το θέμα…
Για να γίνει αυτό το ρεπορτάζ οι συντάκτες του άρθρου (Ν. Λεοντόπουλος – Μπ. Πολυχρονιάδης) είχαν επεξεργαστεί στοιχεία της Media Services, εταιρείας που κατέγραφε τις καταχωρήσεις στον τύπο.
Αντιγράφουμε από το περιοδικό Γαλέρα:
«Στο διάστημα από 1η Φεβρουαρίου έως 8 Μαρτίου, η Vodafone δεν έκανε καμία χορηγία και οι διαφημιστικές της καταχωρήσεις (ανακοινώσεις, κατά το πλείστον, για την υπόθεση) ήταν της τάξεως των 570.000 ευρώ (τον Φεβρουάριο του 2005 η εταιρεία είχε δαπανήσει σε διαφήμιση 1,73 εκατ. ευρώ).
Χαρακτηριστικό πάντως του κλίματος που επικρατούσε τον Φεβρουάριο ήταν ότι εφημερίδες με μεγάλη κυκλοφορία όπως τα Νέα (6.885 ευρώ) και η Ελευθεροτυπία (6.050 ευρώ) πήραν λιγότερες καταχωρήσεις από τη Χώρα (8.470 ευρώ) που η κυκλοφορία της αντιστοιχούσε στο 10% των άλλων δύο εφημερίδων. Να έπαιξαν άραγε ρόλο τα πρωτοσέλιδα της Χώρας?…»
Σε μία περίοδο που η κοινή γνώμη αντιλαμβανόταν ότι η ευθύνη της εταιρείας ήταν τεράστια για αυτό που είχε συμβεί (σ.σ. είχε σπεύσει μάλιστα σε ανακοίνωσή της να πει ότι δεν είχε σχέση ο θάνατος Τσαλικίδη με τις υποκλοπές, ενώ λίγο αργότερα οι εισαγγελικές αρχές διαπίστωναν ότι «αιτιωδώς συνδεόταν»), υπήρχε μία φωνή που έλεγε «ευτυχώς που ήταν ο Κορωνιάς (σ.σ. ο πρόεδρος της Vodafone στην Ελλάδα) και μάθαμε τι συνέβη».
Η φωνή αυτή δεν ήταν άλλη από του Γιώργου Τράγκα που «λιβάνιζε» τον Κορωνιά και τη Vodafone από το τηλεοπτικό δελτίο στο οποίο ήταν σχολιαστής και από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του, Χώρα και Traffic. Από τη δεύτερη, δε, προέρχεται και η φωτό που συνοδεύει το άρθρο αυτό.
Αν ο Τράγκας είχε πάρει «μαύρο» χρήμα από τον Κορωνιά και τη Vodafone δεν μπορούσε να αποδειχθεί τότε, αλλά ούτε και σήμερα που ήρθαν στο φως, μετά τον θάνατό του, τα στοιχεία για την τεράστια περιουσία του.
Ωστόσο, και μόνο ότι στη –χαμηλής κυκλοφορίας- εφημερίδα του, τη Χώρα, είχαν τιμολογηθεί την περίοδο του σκανδάλου καταχωρήσεις μεγαλύτερης αξίας απ’ ότι σε εφημερίδες όπως τα Νέα και η Ελευθεροτυπία, ήταν ένα στοιχείο που έδειχνε ότι ο εκδότης – δημοσιογράφος αποκόμιζε σημαντικά οφέλη από το επικοινωνιακό… «μασάζ» σε Κορωνιά και Vodafone.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, ο Τράγκας έκανε τότε αυτό που σήμερα είναι ο κανόνας για πολύ μεγάλη μερίδα του Τύπου: «πληρωμένα» ρεπορτάζ, «πετσωμένα λιβανιστήρια» και «επικοινωνιακά μασάζ» σε πολιτικούς και επιχειρηματίες.
Και ενώ το μικρό περιοδικό Γαλέρα αναρωτιόταν το 2006 για το αν τα λεφτά που έπαιρνε η Χώρα από τη Vodafone είχαν να κάνουν με τα ευνοϊκά προς την εταιρεία πρωτοσέλιδά της, όλοι αυτοί που σήμερα «αποκαλύπτουν» τις δουλειές του Τράγκα τότε σιωπούσαν.
Όπως σιωπούσε επί δύο χρόνια και η σημερινή κυβέρνηση, η οποία βρήκε να «εκδικηθεί» τον Τράγκα που τώρα δεν ζει πια.
www.freedomofpress.gr
Κάντε το πρώτο σχόλιο