Του Μπάμπη Πολυχρονιάδη
Το «Don’t Look Up» το παρακολούθησαν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο μέσα από τν πλατφόρμα του Netflix, μαζί με αυτούς και –εκατοντάδες ίσως- χιλιάδες συμπολίτες μας.
Τα σχόλια που ακολούθησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επίσης χιλιάδες. Από αυτά συμπεραίνει κάποιος ότι ο καθένας έβγαλε συμπεράσματα για το νόημα της ταινίας κατά το δοκούν. Άλλοι έγραφαν για τους λεγόμενους «ψεκασμένους» που δεν ακούν την επιστήμη, άλλοι ότι η ταινία «φωτογράφιζε» ηγέτες τύπου Τράμπ κ.ο.κ.
Συμβαίνει αυτό στην τέχνη. Να «διαβάζει» δηλαδή ο καθένας με το δικό του τρόπο ένα έργο, ένα τραγούδι ή ένα πίνακα, κατά παρέκκλιση της όποιας οπτικής του δημιουργού. Και εκεί βρίσκεται η μαγεία…
Έτσι, λοιπόν, θα εστιάσουμε και εμείς με τη σειρά μας στον hi-tech επενδυτή που παρουσιάζει η ταινία, ο οποίος κατόρθωσε με την ισχύ του να πείσει την «πρόεδρο» των Ηνωμένων Πολιτειών ότι στον κομήτη που απειλεί να καταστρέψει την γη, βρίσκεται μία μεγάλη επενδυτική ευκαιρία λόγω των εξαιρετικών πρώτων υλών που αυτός φέρει.
Και τον «επενδυτή» της ταινίας των θυμηθήκαμε όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η συνομιλία από την παρουσίαση της Pfizer, την οποία εκπροσωπούσε ο επικεφαλής της Αλμπερτ Μπουρλά, στην επενδυτική εταιρεία Goldman Sachs πριν μία εβδομάδα περίπου. Και ειδικά όταν ο ειδικός αναλυτής της τελευταίας ρώτησε τον Μπουρλά τι έσοδα περιμένει η φαρμακευτική το 2022 από τα covid… opportunities!
Ο Μπουρλά απάντησε «δισεκατομμύρια» αλλά ότι τελική ενημέρωση θα του κάνει όταν κλείσει τις συμφωνίες, προφανώς με τα κράτη. «Φέτος θα έχουμε τα εμβόλια, αλλά θα έχουμε και το φάρμακο» του είπε.
Το ζητούμενο δεν είναι στην απάντηση του Μπουρλά αλλά στον τρόπο με τον οποίο οι global επενδυτές βλέπουν πίσω από την αρρώστια και τον θάνατο «ευκαιρίες». Όπως και στην ταινία δηλαδή… Και στο τέλος του κόσμου, αυτοί μπορεί να βλέπουν «ευκαιρίες».
Κάντε το πρώτο σχόλιο